Goede koffie is puur thuis – ook voor astronauten!
Een half jaar op het ISS-ruimtestation is een fysieke en psychologische uitdaging. Maar de astronauten willen hun dagelijkse kopje koffie of espresso niet missen. Tegenwoordig hoeven astronauten deze alledaagse held niet langer in slechte kwaliteit en met een rietje te drinken. De ISS-Presso en de “Zero-Gravity” -beker brengen stijl en plezier in de ruimte.
je kunt altijd onze aanbevolen producten bekijken op de winkelpagina of direct naar onze homepage gaan voor meer informatie
Inhoudsopgave
Een Van De Beste Reizen
De reis naar de ruimte is nog steeds een heel groot avontuur dat maar aan een paar mensen wordt gegund. Extreme kosten zijn slechts een deel van het probleem, omdat de astronauten jarenlange training volgen om de omstandigheden van het start- en landingsproces te weerstaan en om zich in gewichtloosheid correct te kunnen gedragen . Fysieke fitheid, een hoge mate van mentale flexibiliteit, concentratievermogen en de moed om jezelf te ontnemen zijn verdere bouwstenen voor de ideale astronaut. Aan boord van het bemande internationale ruimtestation ISS
, dat sinds 1998 in een baan om de aarde zit, is er veel werk in een strak schema. Het is dus geen wonder dat de dosis cafeïne zelfs in de ruimte een dagelijkse luxe is. Op 400 km van het aardoppervlak geeft een kopje koffie gemiddeld 6 maanden een stukje thuis en normaal .
Koffie Uit De Zak
Een “kopje” koffie is een groot probleem bij gewichtloosheid. De astronauten moesten lange tijd genoegen nemen met oploskoffie en een ‘kopje’ was uitgesloten. Het was eerder een zak die met een rietje werd geleegd . Een gruwel voor echte koffiekenners en ook de astronauten waren niet blij met de omstandigheden. Vandaag waardeert de bemanning hun espressomachine – de ISS-Presso – en zijn de strotijden verleden tijd dankzij de “Zero-Gravity” -beker .
Het Probleem Van Gewichtloosheid
Vanwege de gewichtloosheid is voor het ISS een speciale espressomachine ontwikkeld . Omdat het gebrek aan zwaartekracht voorkomt dat de vers gezette koffie in een normaal kopje blijft. Het zou door het station zweven als zeepbellen in grote, vrij zwevende bolletjes vloeistof. Als de koffie echter gloeiend heet is, is dit een onmiddellijk risico op brandwonden voor de bemanning en een risico voor de gevoelige technische apparatuur.
En koffie zetten is ook niet zo eenvoudig. Op een kookplaat zou de vloeistof gewoon de bodem verlaten en moet je een ander kookpunt verwachten .
Het ISS-Presso
De eerste espressomachine die geschikt is voor ruimte komt natuurlijk uit Italië . De koffiegigant Lavazza is een nieuw tijdperk ingegaan in samenwerking met het Italiaanse ruimteagentschap ASI en de ingenieurs van Argotech. De eerste espressomachine het ISS, waar de illustere naam gegeven ISS-Presso , klaar voor gebruik en is geweest op het ruimtestation sinds april 2015 . De Italiaanse Samantha Cristoforetti mocht natuurlijk genieten van de eerste espresso .
Door de uitzonderlijke fysieke situatie is de ruimte-espressomachine slechts in geringe mate vergelijkbaar met zijn aardse verwanten. De claim van de uitvinders om een veilige machine te ontwerpen die vers koffie van hoge kwaliteit zet, duurde meer dan twee jaar om te ontwikkelen .
Het sieraad weegt maar liefst 20 kilogram . Veel onderdelen zijn gemaakt van massief staal in plaats van kunststof en de overtollige opbouw voor reparaties doet de rest. De ISS-Presso was ook een technische uitdaging, omdat hij bestand moest zijn tegen 400 bar waterdruk . Het tot 94 ° C opgewarmde water wordt uit de tussenopslag gezogen en onder hoge druk door de koffiecapsules geperst .
Een andere reden voor de vertraging was het zuinige gebruik van water . Elke liter water is waardevol en kost tot wel 13.000 dollar . Recyclage van zweet en urine is daarom net zo nodig als zuinigheid, zodat reiniging en restwatergehalte zo efficiënt mogelijk ontworpen moesten worden. Uiteindelijk moest de nieuwe prestatie veelzijdig zijn . Omdat de espressomachine niet alleen koffie zet , maar ook thee en bouillon .
Ondanks de verbeteringen bleef er aanvankelijk één probleem: de onbeminde drinkzak en het rietje.
Een Simpele “Kop” Koffie
Het was een lange weg om bij de “kop” koffie of espresso te komen . Sinds 2015 doet NASA onderzoek naar het gebruik van capillaire effecten om een ”beker” voor het ISS-ruimtestation te ontwerpen. Met succes: de futuristisch ogende beker maakt drinken zonder rietje mogelijk . Maar hoe werkt het?
Het is een kwestie van geometrie. De taps toelopende beker dwingt de vloeistof letterlijk om in een richting te bewegen. De koffie stroomt in de mond zonder rondvliegende koffieballen te vormen.
Een verdere ontwikkeling is de “Zero-Gravity” mok van Portland University, die al gemaakt is met een 3D-printer . Het combineert de capillaire krachten met een zetgroep . De astronauten kunnen bijna net als op aarde van koffie genieten.
Conclusie
- Vroeger was er alleen oploskoffie op het ISS
- Dit moest met een rietje uit een zak worden gezogen
- Het ISS-Presso is sinds 2015 aan boord van het internationale ruimtestation
- NASA deed onderzoek naar het gebruik van capillaire effecten
- de “Zero-Gravity” mok komt uit Portland
